استفاده بهینه و منطقی از ماشین آلات، به طوریکه بهترین راندمان را داشته باشند یعنی بتوان به نحو احسن از راندمان آنها استفاده کرد و لطمه ای هم به دستگاه وارد نشود، یکی از اصول صحیح استفاده از ماشین آلات می باشد. لذا بایستی سعی کرد از راندمان حقیقی آنها بهترین بهره برداری را نموده و سلامتی و عمر طبیعی ماشین را نیز حفظ کرد.
به طور مثال وقتی یک بولدوزر در حال کار کردن است بایستی آن را زیر نظر داشت و توجّه کرد که راننده چه مقدار به عمل کرد ماشین توجّه دارد، آیا بی خود و بی جهت ماشین را عقب جلو نمی کند؟ و یا مسیر طولانی تری را برای عمل کرد ماشین در نظر نمی گیرد؟ چون هر چه مساحت مانور خود را به نسبت وضعیّت محل کار بیشتر نماید ممکن است بطور طبیعی حاصل عمل کرد آن کمتر شود. همچنین باید توجّه کرد راننده ایکه دستگاه را هدایت می کند چقدر در کار خودش مهارت دارد، و چه مقدار به نوع زمین آشنائی دارد و چقدر می تواند از حد اکثر راندمان منطقی ماشین استفاده بکند. این مطالب و خیلی موارد دیگر بایستی در راندمان گیری ماشین آلات مدّ نظر قرار گیرد، در ضمن بایستی به مهارت راننده، راضی نگاه داشتن راننده از کار خودش، توجّه کامل نمود. همینطور روی فرم نگاه داشتن دستگاه و خیلی موارد دیگر بایستی مدّ نظر باشد، در ضمن بایستی به توصیه های بروشور کارخانه سازنده کاملاً توجّه کرده و خیلی دقیق به آنها عمل نمود.
یکی از موارد مهم استفاده بهینه از دستگاه، شناخت راندمان ماشین در سنوات مختلف عمر ماشین می باشد. ( یعنی داشتن میزان راندمان ماشین در عمر های متفاوت آن، زمانیکه صفر کیلومتر می باشد، و زمانیکه مدتّی از کارکرد آن می گذرد.)
در این زمینه برای اینکه بفهمیم میزان باز ده دستگاه چقدر است، با یاد داشت کردن ساعت کار دستگاه در یک محدوده و اندازه گیری حجم کار آن می توانیم راندمان آن در یک ساعت را به دست آوریم.
امّا در رابطه با کار کرد ماشین آلات در مناطق کوهستانی بخصوص در ارتفاعات بالا ؛ همانطور که می دانیم کار کرد ماشین آلات در مناطق کوهستانی با سختی های زیادی مواجه می باشد از قبیل نوع زمین، نبودن امکان برای مانور راحت دستگاه و خیلی موارد دیگر که به طور طبیعی راندمان ماشین آلات را کاهش می دهد. که این موارد بایستی در محاسبه و برآرد هزینه کار مدّ نظر قرارگیرد.
در مورد کارکرد ماشین آلات در ارتفاعات بالا یعنی در ارتفاع ۲۰۰۰ متری یا ۳۰۰۰ متری و بالا تر به طور طبیعی به علّت کاهش اکسیژن و پائین بودن فشار هوا، کارکرد دستگاه متفاوت می باشد و به طور طبیعی در راندمان ماشین اثر گزار است و بازده ماشین کم می شود. و در این حالت اگر راننده به این مطلب آگاهی نداشته باشد، نا خود آگاه به دستگاه فشار زیادی وارد می کند که در نتیجه هم استهلاک دستگاه را بالا می برد و هم ممکن است باعث آسیب رسیدن به دستگاه بشود.
در برآورد هزینه برای چنین موقعیّت هائی بایستی موارد مذکور زیر را مدّ نظر قرارداد:
۱ – سختی ایاب و ذهاب به محل کار.
۲ – محدودیّت های جادّه ای و عدم امکان مانور راحت ماشین آلات.
۳ – سرمای شدید در بعضی فصول باعث بالا رفتن هزینه سوخت برای ماشین آلات می گردد.
۴ – هزینه سوخت برای ایجاد گرمایش برای نیرو های انسانی و نگهداری ماشین آلات، چون زمانیکه دستگاه ها کار نمی کنند بایستی حتی المقدور در محیط گرم نگه داری شوند که بیش از حد یخ نزنند.
۵ – در نظر گرفتن راندمان ماشین آلات در ارتفاعات متفاوت بر اساس بروشور کارخانه سازنده که طیّ جدولی در صد راندمان دستگاه را در ارتفاعات مختلف تعیین مینماید.
۶ – با توجّه به کمی اکسیژن در ارتفاعات بالا تر و پائین بودن فشار هوا که به طور طبیعی در راندمان کار نیروی انسانی نیز مؤثّر می باشد.
۷ – سایر موارد دیگر از قبیل بالا بودن هزینه های بالا سری در چنین موقعیّتهائی و همین طور بالا بودن هزینه های تجهیز کارگاه. بایستی در نظر گرفته شود. ( ادامه دارد)
