در مقالات گذشته موضوع تهیّه و ارسال دو فقره صورت وضعیت به مبلغ کلّ حدود نه میلیارد تومان مطرح شد. ولی رقم اولیّه قرارداد و علّت عدم اجرای پروژه و طرز تهیّه صورت وضعیّت بیان نشده که این موارد در این مقاله مطرح می گردد.
رقم اولیّه قرارداد حدود یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان بود، که این رقم در آن زمان رقم بسیار زیادی بود. علّت عدم پیشرفت پروژه عدم همکاری مهندسین مشاور با پیمانکار بود که به عناوین مختلف از قبیل تحویل ندادن زمین، تغییر نقشه و ایرادگیری های متعدد مانع پیش رفت کار شده بود. به نظر میرسید از همان ابتدای پروژه مشاور با این پیمانکار مافق نبوده که این گونه باپیمانکار برخورد کرده بود. در صورتی که در قراردادهای بین المللی هرگز مهندس مشاور حقّ اینگونه برخوردهای غیر حرفه ای را ندارد، بلکه موظّف است کلیّه کارهای پیمانکار را تحت کنترل داشته و نکات ضعف پیمانکار را به وی گوشزد نموده و صرفاً اگر مدیریّت پیمانکار ضعیف بود تغییر آن را درخواست نماید. و در صورت عدم توجّه پیمانکار، پیمانکار را کنار گذاشته و ماشین آلات و امکانات پیمانکار را دراختیار بگیرد و کار را ادامه داده و هزینه کرایه ماشین آلات و سایر امکانات پیمانکار را به حساب مطالبات پیمانکار منظور نماید. نه اینکه چند سال پروژه را متوقف کند و پیمانکار را متضرّر کرده و در نهایت خلع ید نماید و با وجود در اختیار داشتن ماشین آلات و امکانات پیمانکار هیچ کاری انجام ندهد. تا در نهایت پروژه را به پیمانکاری که مدّ نظرش بوده واگذار نماید! به هر صورت این اتفّاق در این پروژه افتاده بود.
طرز تهیّه صورت وضعیّت: همان طور مطرح کردم در قرارداد های بین المللی همه چیز تا حد امکان روشن و تکلیف همه دست اندر کاران مشخّص است. در این قرارداد هم همه چیز مشخّص بود. تعداد و نوع ماشین آلات و کرایه آنها و سایر موارد، از طرف دیگر هم گزارشات روزانه هم به طور منظّم تهیّه شده و به تأیید رسیده و موجود بود. فقط کافی بود جدولی از این گزارشات در طول پروژه تهیّه می شد و به قیمت واحد آن ها ضرب می گردید و رقم هزینه پیمانکار در می آمد. این رقم هزینه ی پیمانکار است و عیناً طبق قرارداد قابل پرداخت می باشد. البتّه در کارکردهای ماهانه در زمان اجرای پروژه مقادیر کار انجام شده هم طبق نقشه ها و کار انجام شده متره گردیده و مابه االتفاوت کارکرد و هزینه ها به پیمانکار پرداخت می گردد. با توجّه به اینکه هدف قرارداد این است که پیمانکار در پروه ضرر نکند، اگر در تهیّه صورت وضعیّت مشخّص می شود که کارکرد جواب گوی هزینه ها نبوده است موضوع بلا فاصله از طرف دستگاه نظارت پی گیری و ریشه یابی گردیده و جلو آن گرفته می شود. به هر حال، صورت وضعیبت اولّی را به همان ترتیب تهیّه نموده و ارسال کردیم. از آنجایی که ماشین آلات توقیف شده در انبار کارگاه به صورت متوقّف در اختیار دستگاه نظارت قرار گرفته و از پیمانکار خلع ید شده بود، طبق قرارداد کرایه آنها می بایست به حساب بستانکاری پیمانکار منظور می گردید. لذا متناسب با گذشت زمان طلب پیمانکار از کارفرما بیشتر می شد. و صورت وضعیّت بعدی هم به این دلیل رقم بالایی شد.
منتهی مطلبی که باعث خیلی بالا رفتن مبلغ صورت وضعیّت می شد این بود که من کرایه کلیّه ماشین آلاتی که در قرارداد بود بدون استثنا حساب می کردم، به استدلال اینکه پیمانکار این دستگاه ها را در انبار داشته که در صورت نیاز به پروژه حمل نماید. البتّه پیمانکار واقعاً آن ماشین آلات را داشت ولی به علّت عدم نیاز به پروژه نبرده بود.
باز ممکن است برای بعضی از دوستان این سئوال پیش بیاید که بالاخره ماجرای پیمانکار و پروژه به کجا انجامید. متأسفانه باید بگویم که طبق معمول خودم، دیگر پی ماجرا را نگرفتم. چون موضوعی که ارتباطی به من ندارد، دانستنش هم برایم بی موردی ست. پایان
2 comments for “خاطره تهیّه یک صورت وضعیّت با قراردادبین المللی بخش پایانی”